Róża, chmury i spacer

Róża. Dzika i jadalna. Myślałam, że w tym roku nic nie zrobię, bo tak cykała po parę kwiatów. Ale jednak zdecydowała się na masowe zakwitnięcie, to ją oskubałam. Właściwie skubały dzieci.:))) Ja potem zrobiłam resztę. Przy pomocy nożyczek i synka obcięłam białe części płatków, sparzyłam wrzątkiem, potem dodałam cukier i wymęczyłam w makutrze. Na koniec odrobina kwasku cytrynowego (kolor, smak i konserwacja) i spirytusu (smak i konserwacja). I mam dwa małe słoiczku obłędnego zapachu. Chociaż raczej jeden, bo jeden pojedzie do znajomej.:)

Z reguły nie robię zdjęć na cmentarzu. To znaczy ostatnio zrobiłam dokumentacyjnie, jak kamieniarz zadzwonił, że uzupełnił tablicę i dopisał imię Mamy. Wracając popatrzyłam na inne nagrobki. To zabytkowy cmentarz, na pewno są jakieś publikacje go opisujące. Ale przypomniały mi się pomniki z aniołami u Ewy i też parę zdjęć zrobiłam. Zabytkowe anioły i nietypowy pomnik na dziecięcym grobie. Z bazyliszkiem. Legenda głosi, że trójka dzieci zmarła nagle, z niewyjaśnionych przyczyn. Oskarżono o to… bazyliszka.

Niebo ostatnio bywa dosyć bogate. I groźne. Ale jak zawsze piękne i fascynujące.

Czekamy na wakacje, na wyłączenie budzika i trochę spokoju.

Pozdrawiam serdecznie
Grażyna

Panta rhei…

Tak ogólnie nie chce mi się nawet komentować tego co się dzieje… Tylko napiszę, że bardzo lubię pana Marka Niedźwieckiego…
Skupię się na kwiatkach i zwierzątkach…
Będzie pani kopciuszkowa, nasza kocica i kocica sąsiada na jego samochodzie, nasza psica, trochę maków, borówek, truskawek, przetacznik i jedna z prac domowych plastycznych mojej córki.:) Żeby było kolorowo…

Na koniec jeszcze piosenka i chyba pójdę zrobić sobie kolejną kawę… Nie cierpię wcześnie wstawać!

Pozdrawiam serdecznie
Grażyna

Wiosenny spacer

Korzystając z pięknej pogody dzieci wyszły na łąkę, na spacer z psem. Na wszelki wypadek zaopatrzyły się w osobę pełnoletnią, tym razem mamusię. Mamusia zaopatrzyła się w aparat. No i zaczęła robić zdjęcia różnym wiśniom, pigwowcom, aroniom(?), tarninom, fiołkom, zawilcom (ciągle jeszcze kwitną), mniszkom, motylkom i innym takim. Plus pejzaże wsi naszej spokojnej.:)

Susza wielka, zieloność nieśmiała, takie to wiotkie, oklapnięte. Rzepaki zaczynają kwitnąć. Tarnina obsypana kwiatami, ale potem najwyżej kilka owocków na krzaku znajduję. Chyba że coś je obżera… Motyli pojedyncze sztuki i rzadko je widać. Skowronki koncertują, bażanty skrzeczą, całe mnóstwo innych drze dzioby na różne melodie. Wiosna, słońce, kwiatki na łące. Sielanka po prostu…

Pozdrawiam serdecznie
Grażyna

Świętowaliśmy Dzień Ziemi

Niedawno był Dzień Ziemi. Świętowaliśmy zdalnie.:))) W szkole córki urządzono konkurs na zrobienie czegoś fajnego z rolki. Na przykład po wiadomym papierze.:) Dziecko obejrzało projekty, które były na stronie i stwierdziło, że chce zrobić lale. Ponieważ były akurat cztery rolki, to trochę ten pomysł zmodyfikowałam. I tak oto powstały Cztery Pory Roku.:))) Zgromadzenie materiałów to oczywiście moja praca (m.in. gmeranie w internecie), ale wykonanie lal, to już praca córki, z moją niewielką pomocą. Ponieważ prace wysyłało się do 26.04, to myślę, że mogę już opublikować to zdjęcie.:)

Pozdrawiam serdecznie
Grażyna

Kwiaty różne

Jak na kwiecień przystało, powinny być kwiaty. To znalazłam parę zdjęć. Pyszne doniczkowe jeszcze sprzed świąt. Trochę ogródkowych, wazonowych, drzewnych i hand made.:)
Bo tak poza tym, to bez zmian…

Pozdrawiam serdecznie
Grażyna

Kwiecień

Kwiecień – plecień. Bardzo trafne. Dzisiaj rano 2 stopnie, po południu 20, wczoraj rano -3,7. Raz słońce, raz deszcz, raz śnieg. Deszcz symbolicznie. Mogłoby zdecydowanie więcej popadać. W kranach zaczyna brakować wody, ciśnienie kiepściutkie.
Ciągle w domu więc muszę się ograniczyć do tego co na podwórku. Pojawiły się wreszcie mniszki-mlecze. Pszczoły je z zapałem oblizują.

Po podwórku, korzystając z tego, że psica buszowała z drugiej strony domu, poskakała sobie zięba. Pan zięba.:) W ciągu dnia ciągle go słychać, może gdzieś blisko będzie gniazdo?

Dzieci, wirtualnie, wróciły do szkoły. Dzisiaj była lekcja historii. Nauczona doświadczeniem Dudiego nie przyniosłam synkowi drugiego śniadania…:))) Ale i tak próbowałam go rozśmieszyć i chciałam pomachać panu od historii.:)))
Teraz tylko marzę, żeby wejść do sklepu w maseczce i powiedzieć: „To jest napad!” Tak, wiem, żartuję sobie w poważnych czasach, no ale co innego mi pozostało? Trzeba się jakoś bronić przed chandrą, depresją i zwariowaniem…

Pozdrawiam serdecznie
Grażyna