Ostatnie dni wiosny

Serio. Jeszcze jest wiosna.:))) Chociaż radośnie kwitnie już cykoria podróżnik, a w naszej okolicy lipy już przekwitły… Nadciągają wakacje – wspaniały czas wyłączonego budzika.:) Kończą się (tego mi akurat szkoda) spacery na przystanek. Zawsze się coś ciekawego trafiło. A to ptaszysko, a to motyl. Jak te dwa urocze szczygły i polowiec szachownica.

Przy odpowiednim ustawieniu drzewo zaczęło przypominać dymiący wulkan.:)

Wreszcie udało mi się zobaczyć owoc… forsycji.:) Chyba jeszcze nie jest dojrzały, ale i tak fajny.:)

Ostatnio jeździmy nieco inną drogą, bo ta zwykła bardzo przypomina strukturą Księżyc – same kratery.:))) No i oczywiście coś znalazłam. Jest takie coś, nie wiem jak to nazwać – łąka? Nawet ładne. Po bliższym przyjrzeniu się zauważyłam… lilie. Pierwszy raz widziałam je tak rosnące. Podejrzewam, że to lilia bulwkowata. W naszym rejonie nie ma jej naturalnych stanowisk, prawdopodobnie dostała się tu dzięki ludziom, ale wygląda to pięknie.

A od paru dni po naszym domu szaleje Pusia. Szylkretowa kociczka.:)

A teraz przed nami początek lata i wakacji.:)))

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna

Reklamy

Okoliczności przyrody…

… były piękne. Tegoroczne Watrowisko w Koszęcinie odbyło się w urokliwym miejscu, aczkolwiek nieco zatłoczonym… Ponieważ aparat raz był w moim władaniu, raz porywał go mój synek, to jest tam dużo różnych zwierząt, przyczep, samochodów, napisów i innych takich. Czyli głównie otoczenie, samego Watrowiska mało. To teraz parę ujęć z tła wspaniałej imprezy, cudownego spotkania z przesympatycznymi ludźmi, za którymi już tęsknię…:)
Siedzieliśmy przy dłuuugim zbiorniku wodnym, na którym była wdzięczna wysepka, porośnięta głównie brzozami.

Powierzchnię porastały subtelne grążele, które stały się natchnieniem do romantycznej sceny w wykonaniu Wachmistrza.:)

Po wodzie pomykały ptaszyny różne, głównie kaczki krzyżówki, w różnych układach i solo. Nartnik prezentował napięcie powierzchniowe i inne takie.:)))

Podwodne życie też było bogate. Czasem udało się zaobserwować bliżej lub dalej różne rybki (malutkie jeszcze), raki i pijawki, ale odmówiłam fotografowania tych paskud.

Świat owadów reprezentowany był obficie, nawet nieco gryząco. Ważki w dzień były piękne. A w nocy rozszalały się świetliki. To zdjęcie jest fatalne, ale one świeciły bardzo krótko. Natomiast widać, jak intensywnie.:) Przypominały zielone lampki choinkowe. Rozświetlały się i gasły, migotały. Na gałęziach drzew, na pniach, na krzewach. Cudne widowisko.

Szwendając się po okolicy, bowiem synek mnie wyciągnął na spacer, robiłam zdjęcia różne. Na przykład furtce na mostku albo napisom na szybach samochodów.:)

Udało mi się sfotografować również różany poemat Ultry.:)

W drodze powrotnej, zza szyby samochodu, w ostatniej chwili złapałam białego maczka.:)

I teraz zostały wspomnienia, trochę zdjęć… I takie ciepło w sercu, kiedy się pomyśli: „Watrowisko”…

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna-Piekielnica

No i ciągle jeszcze maj…

Zawsze się mówi, że najdłuższym miesiącem jest styczeń.:) Jeśli o mnie chodzi, to on w tym roku jakoś śmignął. A maj nie… Ciągle jest… W kalendarzu rubryki mam gęsto zapisane, ciągle coś nowego. I ciągle – maj. Nie myślałam, że kiedyś będę miała dosyć takiego miesiąca. A jednak. W dodatku w tym roku nie daliśmy rady pojechać do Ogrodzieńca. Pierwszy festiwal w roku, a ja nie byłam! Buuu… Na Wolinie też nie będziemy, nie damy rady. Nad morze jedziemy w innym terminie i w inne miejsce. Testujemy nowe.:) Ale Biskupina nie daruję!:)))
Pora trochę posprzątać w aparacie, jutro Watrowisko, w niedzielę Komunia, a ja mam ciągle jakieś zaległości. Czasem nawet nie chce mi się pisać komentarzy. Tylko wpisy przeczytam. A uzbierało mi się parę fotek. Takie migawki. Najczęściej w drodze na przystanek, czasem u mojej mamy, jak na chwilkę przysiądę, żeby różne sprawy obgadać. Tak dopadłam pana pleszkę.:) Zamigotał rdzawym brzuszkiem, zainteresował. Schował się, ale jakoś się udało.:)

U nas z kolei dzwoniec darł dzioba.:)

Upały są jak latem, a tu ciągle… maj. Czasem jakaś burza, trochę chmur. Deszczu mało. Ot, parę kropli. A wieczorami ludzie masowo podlewają ogródki i wody nie mamy.

Ostatnio całą sesję zdjęciową miał mak. Nie wiem, jakim cudem on przeżył, wylazł za ogródek i urósł. W dodatku w tym roku dane mu było zakwitnąć, bo się uparłam, żeby tego „chwasta” nie wyrywać, ja chcę zobaczyć co to i jak kwitnie.:))) I intuicja nie zawiodła, mak jest piękny.:)

Jest taki stary dom z resztkami ogrodu. Czasem zakwitnie jakiś tulipan, narcyz, czy coś podobnego. Teraz pojawiła się nowość – piękna lilia. A ja, wyciągając szybko aparat z torebki (spieszyłam się na szkolny), znowu przestawiłam pokrętło. I wyszedł mi… tajemniczy ogród.:)

Udało mi się zobaczyć kilka motyli. Są takie:

I takie.:)))

To taki mały przerywnik, chwila odpoczynku. Teraz szykowanie, pakowanie na Watrowisko i przy okazji, jak zwykle, coś tam jeszcze w sprawie Komunii (a to coś doszyć, a to sprawdzić, uprasować, itp.).:) Mam nadzieję, że po niedzieli, białym tygodniu i wyjeździe do Częstochowy to już będzie spokojniej…:)

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna

Ekspres wiosenny

I nie chodzi tu o gazetę, ale o takie ziuuuu… i nie ma. Maj. Kwitną akacje. Też. Zaczynają kwitnąć jaśminowce i… lipy. Maj. Serio. Nie wiem, czy nie za bardzo się to wszystko rozpędziło, bo dzisiaj rano była paskudna, zimna i mokra jesienna mgła.:)))
Przy okazji znaleźliśmy z synkiem kilka obiecujących krzaczków akacji. Nawet już nieśmiało zakwitły. Bo duże drzewa… wyszyszkowano. A zamiast uroczego brzozowego zagajnika jest teraz równo wykoszona łączka.
Trochę się ostatnio szwendałam, a to imprezy rodzinne, a to załatwianie w mieście 1000 i 1 spraw. Akacja to pierwsza, którą widziałam kwitnącą. W mieście, dokładnie 09.05. Dalej trochę roślin i zwierząt, niektóre widziane po raz pierwszy. Obłędne fiołki, o dużych kwiatach. Cudne jaszczurki i malutki motylek. To jeden z przypadków, kiedy złożone skrzydła wyglądają ładniej niż rozłożone. Te mienią się zielonkawo. To zieleńczyk ostrężyniec.

Jeszcze inne zwierzątko. Ćma. Dokładniej to na pierwszym zdjęciu hmm… dwie ćmy. Potem pojedyncza, już złapana do słoika. Została potem przeniesiona w bezpieczniejsze miejsce. Synek obejrzał i stwierdził, że widział taką w książce. Sprawdziłam – faktycznie: to narożnica zbrojówka. Z rozłożonymi skrzydłami nie ma tego efektu „patyczka”, a tak jest rewelacyjna, gdybym nie zobaczyła nóżek, to nie zorientowałabym się, że to motyl. Ćma. Ale ćma to też motyl.:)))

Zboża już mają kłosy i w dodatku kwitną. Jest przy drodze kępa – widocznie się trochę rozsypało – akurat obok czekamy na szkolny. Ustawiłam synka i okazało się, że zboże jest wyższe.:))) Kwitną już te, które z reguły są w zestawie: chabry i maczki. Lubię te malutkie maczki, one najczęściej rozwijają się tylko rano, a potem trudno je znaleźć. Mają takie pogniecione płatki.:)

Robiłam zdjęcie mojej prywatnej dzikiej róży. W tym roku też ją jakieś paskudztwo dopadło, została popryskana, ale za szybko zakwitła i znowu kwiaty będą pełnić tylko rolę estetyczną. Pachnie wspaniale, kolor ma bardzo intensywny. Przy robieniu zdjęć niechcący wyszły mi dwa ciekawe efekty. Przy pierwszym źle ustawiłam pokrętło i był jakiś nietypowy tryb, nawet nie wiem jaki.:) Przy drugim chciałam ująć kwiaty dość nisko, ale robiłam przez okno z kuchni i zrobiło mi się zdjęcie przez otwór w zazdrostce.:))) Tutaj tylko obcięłam trochę górę zdjęcia, żeby zostawić ten fajny efekt specjalny.:)

Maj już ma się ku końcowi, czas biegnie coraz prędzej, Komunia synka nadciąga wręcz susami. Byłam wczoraj na próbie w kościele. Dzieci chodziły tam i z powrotem, śpiewały pieśni. A rodzice… Mamusia obok mnie wyjęła telefon i zatonęła w internecie, inni cicho sobie gawędzili, jedna się oparła o męża i wyglądało na to, że zaraz zacznie drzemać. Ja sobie chyba na następne próby wezmę jakąś robótkę…:))) Podziwiam katechetkę, która starała się nad tą rozbrykaną czterdziestką zapanować. I współczuję. Ja bym się w końcu na nie wydarła i jeszcze, przy okazji, dołożyła parę uwag dla rodziców… Niektóre naprawdę się starały, ale było kilkoro takich, że wrrr… Ale mam nadzieję, że w czasie Komunii będą bardziej przejęte i spokojniejsze. Chyba…
A potem już będzie spokojniej, mniej nerwowo i nadejdą wakacje, a z nimi przyjemne dni bez budzika.:)))

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna

Obrazki z końca kwietnia

Trochę się nie mogę w tej wiośnie połapać. Kwitnie niemal wszystko jednocześnie. Wciąż są kwiaty na magnoliach i forsycji, a kwitną już kasztanowce, jabłonie i bzy (lilaki). Widziałam już pączki na jaśminie (jaśminowcu). Wilgę już też słyszałam, a podobno dopiero w maju przylatuje… W zeszłym roku fiołki kwitły i kwitły, w tym roku zniknęły po paru dniach. Jakby ktoś film przewijał w przyspieszonym tempie. Trudno, widać teraz taki mamy klimat…:)))

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna

Skrzydlate

Skrzydlate zwierzęta. Różne. Głównie ptaki. To czas ich wielkiej aktywności. Powroty, podróże, tworzenie gniazd, wysiadywanie. Napełniają powietrze mnóstwem dźwięków. Teraz jeszcze nie ma liści, coś tam można dojrzeć. Ale i tak nie jest łatwo. Mój mały aparat nie ma zbyt dużych możliwości. Ale czasem coś tam się uda złapać. Na przykład dzwońca. Tak myślę.:)

Przepiękne są teraz szpaki. Na pierwszy rzut oka są czarne. Nic bardziej mylnego. Pokryte są drobnym kropkami, a pióra lśnią wieloma kolorami, prawie jak u kolibrów. Ślicznoty.

No i jeszcze jedno zdjęcie, dość kiepskie, ale takie dokumentacyjne. Ptaszysko było baaardzo daleko, nie miałam możliwości podejść bliżej, a możliwości aparatu się skończyły.:) Po prostu bardzo się ucieszyłam, bo widziałam go u nas po raz pierwszy. To żuraw. Po raz pierwszy na łące, tak blisko wsi, niemal na wprost moich okien. No wiem, może to nie jest normalne, ale dla mnie wielka radość.:)))

I pierwsza w tym roku rusałka pawik. Są też inne rusałki i cytrynki, ale na razie widziałam je tylko przelatujące pędem, bez zamiaru zatrzymania się i pozowania do zdjęcia.:)

A dziś była pierwsza w tym roku burza.:))) Nawet to jakoś cieszy, zwłaszcza że była łagodna.:)
Po zimowej ciszy i buro-szarościach wszystko zaczyna wypełniać się kolorami. Kwiaty tworzą kolorowe plamy, trawa się zieleni, nagie gałązki okrywają się delikatnymi, drobnymi listkami. Motyle migoczą jak klejnoty. Ptaków jest coraz więcej, kręcą się wszędzie, hałas robią wielki. Ale mimo pomieszania tylu piosenek nie jest to nieprzyjemne, wprost przeciwnie – ten gwar jest piękny i taki radosny.:) Tak, zdecydowanie świat pięknieje.:)))

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna

Chyba jednak… wiosna

Tak to jakoś wygląda.:))) Co prawda w lany poniedziałek zaczęło się od śniegu, ale dość szybko stopniał. A dziś to już 20 stopni było. Słonecznie, ciepło, przyjemnie. Jak miło wyjść na dwór bez czapki, w lżejszej kurtce i butach. Poprzednie bezśnieżne mrozy dały się we znaki, wszystko wygląda jak wypalone, ale powoli, nieśmiało, pojawia się zieleń. Na poboczach zakwitły pierwsze stokrotki i podbiał.

Natomiast wśród ptaków – istne szaleństwo! Harmider niesamowity! Szpaki latają jak nawiedzone, śmigają jaskółki, wróble wrzeszczą nieustannie, kosy rano i wieczorem wyśpiewują swoje słodkie nutki. Skowronki dzwonią nad polami. Sikory, trznadle, dzwońce, zięby i całe mnóstwo ptasiego, kolorowego drobiazgu non stop ćwiczy gardziołka, dźwięcznie się przekrzykując. Nawet kruki jakoś radośnie kraczą.:) A dzisiaj trafiłam na sympatycznego drozda, który cudnie śpiewał. Żałowałam, że nie wzięłam aparatu, ale raczył poczekać, aż odprowadzę Juniora na przystanek. Wprawdzie przesiadł się na inne drzewo, ale nadal prześlicznie śpiewał i nawet jakie takie zdjęcie udało mi się zrobić.:)

Bez też skorzystał z ciepłego dnia i coraz śmielej wychyla pączki. Natomiast bazie zmieniły się w dorodne „lichy” i wesoło powiewają na wietrze.:)

Słowem ruch w przyrodzie poważny.:) Oglądam różne kamerki i widzę, że na przykład modraszki już całkiem na serio zabrały się za robienie gniazda.:) Wiadomo, że kwiecień – plecień, ale skoro to już ruszyło, to może najwyżej nieco zwolnić, ale zatrzymać się nie da.:))) Czyli nie jest źle.:)

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna