No i ciągle jeszcze maj…

Zawsze się mówi, że najdłuższym miesiącem jest styczeń.:) Jeśli o mnie chodzi, to on w tym roku jakoś śmignął. A maj nie… Ciągle jest… W kalendarzu rubryki mam gęsto zapisane, ciągle coś nowego. I ciągle – maj. Nie myślałam, że kiedyś będę miała dosyć takiego miesiąca. A jednak. W dodatku w tym roku nie daliśmy rady pojechać do Ogrodzieńca. Pierwszy festiwal w roku, a ja nie byłam! Buuu… Na Wolinie też nie będziemy, nie damy rady. Nad morze jedziemy w innym terminie i w inne miejsce. Testujemy nowe.:) Ale Biskupina nie daruję!:)))
Pora trochę posprzątać w aparacie, jutro Watrowisko, w niedzielę Komunia, a ja mam ciągle jakieś zaległości. Czasem nawet nie chce mi się pisać komentarzy. Tylko wpisy przeczytam. A uzbierało mi się parę fotek. Takie migawki. Najczęściej w drodze na przystanek, czasem u mojej mamy, jak na chwilkę przysiądę, żeby różne sprawy obgadać. Tak dopadłam pana pleszkę.:) Zamigotał rdzawym brzuszkiem, zainteresował. Schował się, ale jakoś się udało.:)

U nas z kolei dzwoniec darł dzioba.:)

Upały są jak latem, a tu ciągle… maj. Czasem jakaś burza, trochę chmur. Deszczu mało. Ot, parę kropli. A wieczorami ludzie masowo podlewają ogródki i wody nie mamy.

Ostatnio całą sesję zdjęciową miał mak. Nie wiem, jakim cudem on przeżył, wylazł za ogródek i urósł. W dodatku w tym roku dane mu było zakwitnąć, bo się uparłam, żeby tego „chwasta” nie wyrywać, ja chcę zobaczyć co to i jak kwitnie.:))) I intuicja nie zawiodła, mak jest piękny.:)

Jest taki stary dom z resztkami ogrodu. Czasem zakwitnie jakiś tulipan, narcyz, czy coś podobnego. Teraz pojawiła się nowość – piękna lilia. A ja, wyciągając szybko aparat z torebki (spieszyłam się na szkolny), znowu przestawiłam pokrętło. I wyszedł mi… tajemniczy ogród.:)

Udało mi się zobaczyć kilka motyli. Są takie:

I takie.:)))

To taki mały przerywnik, chwila odpoczynku. Teraz szykowanie, pakowanie na Watrowisko i przy okazji, jak zwykle, coś tam jeszcze w sprawie Komunii (a to coś doszyć, a to sprawdzić, uprasować, itp.).:) Mam nadzieję, że po niedzieli, białym tygodniu i wyjeździe do Częstochowy to już będzie spokojniej…:)

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna

Ekspres wiosenny

I nie chodzi tu o gazetę, ale o takie ziuuuu… i nie ma. Maj. Kwitną akacje. Też. Zaczynają kwitnąć jaśminowce i… lipy. Maj. Serio. Nie wiem, czy nie za bardzo się to wszystko rozpędziło, bo dzisiaj rano była paskudna, zimna i mokra jesienna mgła.:)))
Przy okazji znaleźliśmy z synkiem kilka obiecujących krzaczków akacji. Nawet już nieśmiało zakwitły. Bo duże drzewa… wyszyszkowano. A zamiast uroczego brzozowego zagajnika jest teraz równo wykoszona łączka.
Trochę się ostatnio szwendałam, a to imprezy rodzinne, a to załatwianie w mieście 1000 i 1 spraw. Akacja to pierwsza, którą widziałam kwitnącą. W mieście, dokładnie 09.05. Dalej trochę roślin i zwierząt, niektóre widziane po raz pierwszy. Obłędne fiołki, o dużych kwiatach. Cudne jaszczurki i malutki motylek. To jeden z przypadków, kiedy złożone skrzydła wyglądają ładniej niż rozłożone. Te mienią się zielonkawo. To zieleńczyk ostrężyniec.

Jeszcze inne zwierzątko. Ćma. Dokładniej to na pierwszym zdjęciu hmm… dwie ćmy. Potem pojedyncza, już złapana do słoika. Została potem przeniesiona w bezpieczniejsze miejsce. Synek obejrzał i stwierdził, że widział taką w książce. Sprawdziłam – faktycznie: to narożnica zbrojówka. Z rozłożonymi skrzydłami nie ma tego efektu „patyczka”, a tak jest rewelacyjna, gdybym nie zobaczyła nóżek, to nie zorientowałabym się, że to motyl. Ćma. Ale ćma to też motyl.:)))

Zboża już mają kłosy i w dodatku kwitną. Jest przy drodze kępa – widocznie się trochę rozsypało – akurat obok czekamy na szkolny. Ustawiłam synka i okazało się, że zboże jest wyższe.:))) Kwitną już te, które z reguły są w zestawie: chabry i maczki. Lubię te malutkie maczki, one najczęściej rozwijają się tylko rano, a potem trudno je znaleźć. Mają takie pogniecione płatki.:)

Robiłam zdjęcie mojej prywatnej dzikiej róży. W tym roku też ją jakieś paskudztwo dopadło, została popryskana, ale za szybko zakwitła i znowu kwiaty będą pełnić tylko rolę estetyczną. Pachnie wspaniale, kolor ma bardzo intensywny. Przy robieniu zdjęć niechcący wyszły mi dwa ciekawe efekty. Przy pierwszym źle ustawiłam pokrętło i był jakiś nietypowy tryb, nawet nie wiem jaki.:) Przy drugim chciałam ująć kwiaty dość nisko, ale robiłam przez okno z kuchni i zrobiło mi się zdjęcie przez otwór w zazdrostce.:))) Tutaj tylko obcięłam trochę górę zdjęcia, żeby zostawić ten fajny efekt specjalny.:)

Maj już ma się ku końcowi, czas biegnie coraz prędzej, Komunia synka nadciąga wręcz susami. Byłam wczoraj na próbie w kościele. Dzieci chodziły tam i z powrotem, śpiewały pieśni. A rodzice… Mamusia obok mnie wyjęła telefon i zatonęła w internecie, inni cicho sobie gawędzili, jedna się oparła o męża i wyglądało na to, że zaraz zacznie drzemać. Ja sobie chyba na następne próby wezmę jakąś robótkę…:))) Podziwiam katechetkę, która starała się nad tą rozbrykaną czterdziestką zapanować. I współczuję. Ja bym się w końcu na nie wydarła i jeszcze, przy okazji, dołożyła parę uwag dla rodziców… Niektóre naprawdę się starały, ale było kilkoro takich, że wrrr… Ale mam nadzieję, że w czasie Komunii będą bardziej przejęte i spokojniejsze. Chyba…
A potem już będzie spokojniej, mniej nerwowo i nadejdą wakacje, a z nimi przyjemne dni bez budzika.:)))

Pozdrawiam serdecznie:)
Grażyna